Kadın Sığınma Evi Projesinin Tarihi
1978 yılında Martha Protestan Cemaati’nin Kreuzberg’de yeni kurduğu „Glogauer Str. Kadınlar Kahvesi“, toplantı evinin asma katına tehlike altındaki kadınlar için başta küçük bir oda tesis etmişti. Kadınlar Kahvesi’nin ziyaretçileri, kendilerine şiddet uygulayan kocaları ya da sevgililerinden kaçmak zorunda kalmış ve fakat mahallelerinden ve Kadınlar Kahvesi vesilesiyle edindikleri iletişim ağından vazgeçmek istememişlerdi. Bu odada geçici olarak ikamet eden kadınlar, hem Kadınlar Kahvesi çalışanları hem de kafenin ziyaretçileri tarafından desteklenmiş ve refakat edilmişlerdi. Ancak, kilisedeki bir başka odayla birlikte, bu odanın yeterince uzun süre konaklamak için elverişli olmadığı ve mağdur kadınların daha profesyonel bir korumaya ihtiyaç duydukları hızlıca anlaşılmıştı.
O vakitler Kreuzberg Berlin’in en fakir mahallelerinden biriydi. Birçok kadın, zamanın Batı Berlin tarafında bulunan sığınma evlerine ya gitmek istemiyor ya da zaten gidemiyorlardı. Ev içi ya da kişisel sorunlar kadınlar için katlanılmaz haldeydi. Fakat ileri düzey bir şiddet tehditi altında değillerdi ve çocuklardan dolayı ev ortamını terketmek istemiyorlardı. Farklı ülkelerden, özellikle de Türkiye’den gelen kadınlar, şehrin bu çok kültürlü semti Kreuzberg’de kendilerini evde hissediyorlardı. Kendi mahallesini ve onun altyapısını iyi bilmek, Almanca bilgisi henüz kısıtlı olanlar ve okuma yazma bilmeyenler için bilhassa önemliydi. Ayrıca, danışmanlar sayesinde desteklendiklerini hissettikleri çeşitli projelerle temaslar kurmuşlardı.
Kadın sığınma evi sadece bir fikir olarak kalmadı ve proje kadınları bu fikri kendileri hayata geçirmeye karar verdiler. Mevcut farklı sosyal, kültürel ve feminist proje gruplarından bir tanesi bu fikrin sorumluluğunu üstlendi. 1982 Haziran ayında, bir semt derneği olan SO 36’nın Kadın Grubu boş durumda bulunan bir binayı onararak yaşam alanı haline getirmek için yapısal bir imece projesine dahil oldu ve mahallede kiraya verilebilecek bir başka evi de renove etti. 1983 Sonbaharında ilk sığınma evinin açılışı yapıldı.
Bu proje 1983 yılından beri Berlin Senatosu tarafından finansal olarak desteklenmektedir. Bu teşvikler sayesinde ZUFF Derneği kurulabilmiş, Kreuzberg, Neukölln, Tempelhof ve Steglitz’de kadınların ikamet edebileceği 31 kişilik yer sağlayan bir dernek haline gelmiştir. Bu sayıya anneleriyle aynı odada kalan çocuklar dahil değildir. Çocuklar anneleriyle aynı odada kalmaktadır ve bu sayıya dahil edilmemiştir.
İlk kadın sığınma evinin kurulmasına öncülük edenler, ilk ardıl proje olan “Kadınlar Odası”’nın kurulma sürecine de kararlı bir şekilde dahil olmuştur. Daha sonraları ZUFF konseptini takip eden, Berlin’in farklı semtlerinde farklı destek yapılarına sahip yeni bir çok sığınma evi projesi kurulmuştur.
